0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1360
Okunma
Merhaba
Eftelya,
Güneşlenmeyi ne zaman bırakacaksın uykularımda ?
Yedi yıldır bekliyormuşum,
Bugünü yazabilmek için.
En son gördüğümden dört yıl eksiğim.
Hiç birşey bırakmadın bana
Bundan başka,
Ve burası sadece benim.
Benim gözlerim gerekli.
Sanırım unuttuğum tek bir parçanın üstünde uyuyorum her gece.
Neden bu kadar çok uyuyorum biliyor musun.
Ben uyuduğum sürece güvende o
Tek parça vardı,
İçinde gözlerinden başka bir sen vardın.
İlk defa bu kadar dertsiz yazıyorum,
Yoktur hiçbir satırın bu kadar dumansız olduğu.
İlk defa sigara içmedende içebildiğimi fark ettim,
Ve ilk defa seni resmederken başka bir resimden kopya çektim.
Üzgünüm eftelya,
Olamadığımız için...
Üzgünüm eftelya,
Seni başkalarınında tanıma vakti geldi.
Çok üzgünüm...
5.0
100% (1)
