3
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
895
Okunma
Yıllar geçiyor,
Rüzgarlar tek dal dahi koparamıyorlar
Tek başına duran koyu sepya çınardan.
Yıllar nasıl geçiyor ?
Ne zamandır bahar kışların ardı ?
Anlam arıyorken, yine yitiyorum.
Fersahlar varken hala en yakın yanıta.
Bir nefeslik dinlemek için duruyorum,
Gözümün önünden gitmeyen resimler çiziliyor satırlara !
Düşü(nü)yorum...
Sağ yanağım sol omzunda, birde nefesimi kesen o şarkı...
Öyle rahatım, öyle gamsızım...
Baharlar mı ? Kışlar mı ? Nefesim mi kalmadı ?
Hiç birinin önemi yok artık...
...
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz