0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1042
Okunma

Herkesi hatırlıyorum, kesmiyorken gözüm birini
Çok garip, bu sanki olmayacakmış gibi bir daha.
Seviyorum yavaştan, kaygılanıyormuşum gibi daha çok
Ama görmek önüme geçiyor, seviyorum.
O kadar kısa belki, daha girizgâhı yapamadan ben
Günün geçti diyorlar, beklemen gerek yeniden doğmayı
Güneşi gösteriyorlar, sırasını inatla bekleyen
Uzakta yankılanıyor ahım, son çırpınış, kalanı karanlık.
Herkesi çok seviyorum ama, birini daha çok seviyorum.
O günün güneşi uzakta, ben doğmayı bekleyen karanlık.
(Unutmuyorum,
Adım gibi aklımda hala.
Uyu güzel...
Arkana bakmadan uyu...)