Mesafeler yakın ,gönüller uzak,
Sevgiler hicranın elinde esir...

İnsaf izin aldı gurbete gitti,
Bir hak bölüşmek mi.? olmayan kesir..

Sabır uçtu gitti ,iyilik öksüz,
Ziyanlar içinde kıvranır asır...

Gözler selam verir ,yürekler mahzun,
Kalblerde çözülmez ; bir muamma sır...

Sırlar dökülüyor ;aşikar ayna,
Ne iyilik bilir,ne hoş, ne kusur...

Bayramlar hicranın elinde ağlar,
Evlerin duvarı aşılmaz bir sur...

Sevgi benliğini kinlere sattı,
Vefa ; ulaşılmaz kaf dağı sınır...

Buz dağlarına mahkum tatlı tebessüm,
Güneş yüzlü yar olsa ne soğur ,ne ısınır...

Yarın nesillere elde kalan ne,.?
Bir öfke girdabı,bir kin, bin sinir...

Yazık bu vatana güzel bağlara,
Düşman bizi böyle görür sevinir...

Sevgi ile doğdu sonsuz kainat,
Sevgiyle can buldu insanlık denir...

Yazık etmeyin gonca güllere,
Sevgi için agu bal ile yenir...

Birbirin sevmeyen gönüller noksan,
Sevmedikçe ; cennet yok der hak emir...

Musa DOĞRUER( TESLİMİ)
15.02.2015