0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
2755
Okunma
Burada oturduğum zaman,akşamları
yoğun bir sessizlik
ve hüzün sarar
fazla geleni gideni olmayan
karanlık sokağında
Kızılay caddesini
Nasılda sustu her şey
ve gece
yine gecenin içine saklandı
Gözler(in)den uzakta,düşen
sonbahar yapraklarına eşlik ediyor
başlayan yağmur
ve çakan şimşekler
altında inleyen gökyüzüne
avuç açıp sordum
vaktimiz olur mu?
ağaçlardan elma koparmak için
yazmayı bıraktım
balkon kapısını kapatıp yavaşça
geleceği de geleceğe bırakarak
lâ lâ lâ
5.0
100% (3)
