0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
930
Okunma
Rüzğarın söylediklerini anlamaya çalışırken
zaman pusuya yatmış,sessizce
akşam oldu
güneş açtıktan sonra
balkon korkuluklarında
kalan yağmur damlaları gibi
hiçliğimin farkındayım
böyle aydınlanıyor olsa gerek
hiçlik,ay ışığında
daha fazla kalmak istemiyor
bu aydınlıkta karanlık
şimdi
balkon korkuluklarından
sigara külünü silkeleyen bu eller
de ellerinin gölgesi varken
kaç avuçlarından çivilenmiş-
in çığlığı var
bu gecede
bir tel saç kopardım
gecenin nemine dokunup
öfkelenmeye başlayan karanlığın başından
ve bu ekim günü
kopardığımı koyduğum bu sayfayı
bükdüm yeniden okumak için
lâ lâ lâ
5.0
100% (6)
