Birini herkes bilir
’..Baddalın yatağı mağralar daşlar...
ölünceye gadar gülmem gardaşlar...’
İkincisi bir Baddal hikayesidir kimseler bilmez
Mezramız ada tepeden ,Gebüklü,deli Baddal derler
Doğuştan gapanmış gaderi,iki bacının bir gardaşı
Hatcanın oğlu ,tebelleş olmuş yoksulluk yakasına
Kap kara şalvarı,yırtık bir şapkası
dört mevsim aynı ceket sırtında
üst dudaklarında iki arpacık
süpürge bıyıklı donuk gülüşlü
bir oda ,ayvan birde ahır
6 tavuk , iki geçi,bir merkep
boynunda bir süğüm kirli gırnap
iki ucunda iki muhtar çakmağı
cebinde buruşmuş yağlığı ve tabakası
şişe dibi gözlüğü,elinde değneği
Tükürsen yere düşmez
kara kışta ,mehircan soğukları
Yukarı köyün cılga yolunda
iki cebinde altı yumurta
vardı ücünün dükkanına
selam bile aklına gelmedi
tütünün sevdasından
eli ayağı şaştı,çıkardı yumurtaları
saydı tek tek ücü,salladı kulağına
ikisi cılg çıktı yumurtanın
üç peket tütün etti
attı tütünleri düştü yola
zehmerinin soğuğunda
vardı fakir hanesine
yanlız yaşıyordu baddalım
her gördüğü kadına aşık olacak kadar
yüreğinde tek sermayesi vardı
gülmemişti yüzü,açılmamıştı gaderi
çok hastaydı zor attı kendini yatağa
bir tütün sarmak istedi beceremedi
dini günü boynunda taşıdığı çakmağı bulamadı
dışarıda bir tipi var tükürsen yere düşmez
yatakta azraille cebelleşt Baddalım
yiğitti papuç bırakmazdı ona
Bitmişti hisseti teslim olacağını
ancak yan dönebildi,yatağında
’...Bir garip ölmüş diyeler...
iki gün sonra duyalar.
soğuk suyula yuyalar..’.öyle olmuştu
Baddalım ağıtsız türküsüz getti..........a.a