Sen yoksun.
Gidince aklımıda götürmüşsün
canımın yarısıda yok, o da mı seninle geldi yoksa?
Ya nefesime ne oldu?
Adını haykıramıyorum,komşuları senmi tembihledin?
Hiç kimse benimle konuşmuyor,alacağın olsun
olmuşken ağlamayıda yasaklasaydın ya,
şimdi bu köhne yerlerde gizli gizli ağlamazdım.

Sen yoksun.
Güneşe senmi söyledin doğma diye?
Bir türlü sabah olmuyor,zaten uykularımı
en baştan delik teşik etmiştin uğramaz oldular bana,
hayalinide kaçırmışsın gecelerimde,karanlıklar içindeyim
semada mehtap yüzün yok ay-yıldız isteksiz parlıyor,
hep bulutlarda saklanıyorlar.

Sen yoksun.
Aklına gelseydi bendeki resminide mi alacaktın?
Beni büsbütün silecektin yani, dünyandan
iyikide o şarkıyı ezberlemişim be, yoksa onuda
dilimden söküp atacaktın, bunları hak edecek ne
yaptım sana?

Sen yoksun.
İstemiyorum gitiğin yerlerin adresini,korkma
zaten seni arayacak mecal bırakmadınki benden,
her yanım kırık dökük.
Bu kadar acımasız olduğuna inanmıyorum,bir his var
içimde o şevkatli yüreğin seni bana getirecek.
Kanadımı kırıp bıraktığın yerdeyim,ne zaman
gelirsen gel,
hani o beklemeye mahkum etmiştin ya beni,
unutun mu?
Bütün gönül yollarını da bana yasaklamıştın ya,
gelmesende olur,içimdeki büyüyen sen bana yeter
onunla mutlu olmaya çalışırım...

Hacı TİMURTAŞ