Bir şubat ayı yıl ikibin yirmiüçtü
Üzerimize bir karabasan çöktü
Miyadı dolanlar birer birer göçtü
Candan can koptu geriye acı kalır

Gecenin sessizliğini bozdu bir uğultu
Toprak adeta on ili bir anda yuttu
Ölen öldü yaşayanları ağlattı korkuttu
Sevdiklerimizde sadece hatıralar kalır

Elbette kadere yazılan bir bir başa gelir
Kul azınca malum hak ona belasını verir
Kelimeler kifayetsiz yaşayanlar bilir
Dayanılmaz yüreklerde çok sırlar kalır

Yaşanan acı ne kanser nede veremdi
Maraş’tan çıkıp dağları tepeleri deldi
Dağları delen Ferhat değil deli depremdi
Unutulamaz asırlar boyunca hep izi kalır

Üşüyor Şanlıurfa Kilis ve Adıyaman
Gaziantep Hatay Malatya tozduman
Onbinlerce can bu affete oldu kurban
Ne gelirse haktan gelir kula şükür kalır


Haci TİMURTAŞ