0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1215
Okunma
Tutunduğum yol, beni denize ulaştırdı,
Dalgalardan oluşmuş dağları eğdi rüzgar…
Heyecanla kırpılan kirpiklerin benzeri
Gecede yüz binlerce elmas yıldız göz kırpar
Issız bir araziyi talan ediyor rüzgar
Kıyıdaki sandalı çekmek istiyor deniz
Çıktığı son seferde kaburgasını kırdı
Sevgilisinden ayrı, nasıl üzgün bilseniz…
Martılar unuttular bir kıyıya yaslanmış
Balıkçı köyünün gökyüzünü bu ara.
Denize açılmayan günlerde kahveleri
Tüm sokakları kaldı aylak balıkçılara.
Rüzgarların arkası büyük fırtına bekler,
Dalgalar yükselerek aşar yamaçlarını.
Nasıl doyurur deniz balık bile vermeden
Bilinmez, bu zamanda, köyünün açlarını.
İzmir-Eylül-2008
