küçük çıkının içinde ilmeklenmiş üst üste
kanatlı at
ayaklı balık
kan
kırmızı bisiklet

doluşup sürü sürü kocaman otobüslere
ve trenlere
uçan kuşlara
batan botlara
can eleksiz akıp giderek
bilerek en çabuk azla vatansızın karnı doyar
zeytin gözü dört lokmaya bölerek


oysa hiç farkımız yoktu aynı topraktan
ve taştan çağlayarak
dolmuştuk biz de havaya
rüzgarımızdan güvercinler bi telaş
kokumuzdan ceylanlar susta

geceleri buharlaşıp şafakta çiy çiy
dökülürdük yollara


çocuktuk oyun oyun
yorulunca vururduk
jandarmanın kollarında
karamorglara



annem diyordu ki bataklığın sinekleriyiz biz
mavi kanatlarımız almaz ölüm korkusunu
yaşama sevincini taşırız
selselse dayanıp kapılara

gazetelere dolarız
kitaplara
resimlere ve tezlere
basın kartsız ve gayrı resmi
şuracıkta atlatırız kendimizi
iri puntolarla

ipek sen ılık süt iç
ama beni unutma

ishak top at
ama beni unutma

öpün hadi şimdi sarışın temiz alnından çocuklarınızı

.
.
.
:
: