0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
585
Okunma
Hiç bir acı, boşluğunu bastırmıyor
Hiç bir varlık, yokluğunu doldurmuyor
Nasıl bir azap, nasıl bir kaderdir bu
Seni unutmayı istedikçe özlüyorum
Seni özledikçe hayata yeniliyorum
Yüreğimde çığ gibi büyüyen bir yalnızlık
Düşlerimde umursanmaz kaçışlarım var
Nereye gittiğimi ne yaptığımı bilmeden
Giyabı hasretine, tasa vurmuş yanarım
Sevdana yandıkça gözlerim kanar ağlarım
Sevgilim özgürlüğmü tutsak ediyorsun
Hurriyetin feyzini senle bulmuştum
Aşkın narına müebbet giydiren kadın
Hükmü sevda hırkasını ebedi giyerim
Yeterki zatalin, gecelerimin ışığı olsun
Gülüşü cemaline güneş olup çiçek açarım
Mutluluğun kavlini yüreğine usulca veririm
Turgay Parlakyıldız
