4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1148
Okunma
değersiz bir kum tanesi varmış yerkürenin üzerinde bir yerlerde. öyle bir yerde yaşarmışki, yağmurla hiç tanışmamışlar bile. bir gün bir prenses gelmiş.< seni bulmaya geldim> diye yankılanıyormuş sesi. bir bakmış prensese gözleri cam gibi. alabildiğine parlak. kapatmış gözlerini, pınarından bir kristal damlamış kum taneciğinin üstüne. kum tanesi, milyarlarcasının arasından bir tanesi, aşık olmuş. gözünden damlayan o özle koskoca bir toprak olmuş. filizlenmiş, doğurmuş... meğer çöle gelen tek prenses değilmiş bizimkisi, ama sadece onu görmüş kum taneciğinin yüreği...
F.K
bir parça düş sızdı gökyüzünden
gecede
ve yalnız....
ıssız bir çölün ortasında diz çöken prensestin
ıslak ve kararsız....
ayaklarına serilen milyarlarca kum tanesinden biri;
yalnızca biriydim ben!
büyüdüm büyüdüm kumul oldum
aşkla yandım çölün oldum
bağlasan durmaz çöller;
rüzgara emanet!
toprak olur doğarım
tek damlana hapset.
sekiz.sıfırsekiz.ikibinçiftsıfır
Cevap Yaz