Ne ağıtlar yaktı kadın
Ne de isyan etti Tanrıya
Göğe kaldırıp başını
Yutkundu yavaşça

Selamladı bayrağını
Aynı oğlu
Tıpkı eri
Ve babası
Gurur veren şehidi gibi

Vatan Sağolsun dedi
Titredi her yeri
Tuttu kolundan askeri, hemşiresi
Bırakın beni
Bırakın beni
Yıkılmam güçlüyüm dedi

Sarıldı tabuta
Mırıldandı yavaşça
Korkma karanlıktan
Yanındayım dedi

Ah bu vedalar
Her zaman zor gelirdi
Ya şimdi ne olacaktı
Dönüşü yoktu
Oğul
Kınalım
Gözü sürmelim
Vatan sağ ya dedi

Gürledi cılız çıkan sesi
Kardeşlerin öcünü alacak
Kalleşlere dar edecek dünyayı
Sen rahat uyu yavrum
Erim yavuklum
Sen huzurla uyu babam
Gerekirse ben cenk ederim dedi

Siyaset yapanlara seslenmedi
Ne gerek var ki konuşmaya sanki
Sizin de sıranız gelir elbet
İki elim yakanızda
Cehennemde yanın diye
Kendince söylendi
Söylendi

O çocuk
O zevce
O yar
O ana
O günden sonra bir daha gülmedi
Taş oldu yastığı
Mezarlıktı koştuğu
Güller açtı
Sevdi okşadı
Arada fısıldadı
Vatan sağ ya

Vatan sağ ya

H. Çiğdem Deniz.
ŞİİRBAZ...