Çocuklar...
Çocuklar,saf ve temiz.
Çocukların bir şey bildikleri yok.
Olan bitenlerden,hiç haberleri yok.



Çocuklar günahsız,
Çocuklar suçsuz.



Yeryüzünde acı çekiyorlar !
Babaları yüzünden.
Memnu meyveyi ısıran,
Büyükleri yüzünden !



Çocuklar...
Yeryüzünde,saf sevgiyi hak edenlerdir.



Masum varlıklara...çocuklara,
Büyüklerinin günahlarını ödetmek...nedendir ?



Başlarına gelenleri,
Anlamayacak kadar saf ve günahsız çocuklar.


Açılmış küçücük elleriyle,
Bu kokuşmuş dünya da,
Göz yaşları içinde,Tanrıya yalvarıyorlar.



Babaları,elmayı ısırmışlar !
Istırapları,çocuklar çekiyorlar.
Büyükler,memnu meyveyi yemişler !
Cehenneme kadar,yolları var !



Bir de,düşünenler var ki,
Eğer böyle olmasaymış,
Adem,memnu meyveyi ısırmasaymış,
İyiliği ve kötülüğü,
Ayırt edemez,anlayamazmış insan !
Ve insanlar yaşayamazmış,diyenler de var !



Çocukların ıstıraplarına,
Hunharca akıtılan göz yaşlarına,
Mal olan,
İyilik ve kötülüğü,
Anlamanın da,canı Cehenneme !


Bir yerler de,ıstıraplar içindeler,
Çocuklar,acı çekip ölüyorlar.



Suçlular kim...suçlu kim ?
Bu suçların karşılığı,
İleriye,sonsuza mı kalacak ?



Ölüm süzmüş gibi yaşıyor insanlık !
Ne nedamet duygusu var ruhunda,
Ne de,pişmanlık.



Belki de ... belki de,
Şeytan denen iblis’i
Hem de,kendi benzeri,
İcat etmiştir,insanlık !



Tanrı’nın karşısına gittiğinde,
Diyecek,beni affet !


Hemen sunulacak sanıyor kendisine,
O,"Ölümsüz ahenk,o sonsuz saadet" !



Bu iğrenç ve adaletsiz yaşamda,
Göz yaşlarını dökerken ıstıraplar içinde,
Tanrısına yalvarıyorken,
O günahsız yavrunun,
Tek damla göz yaşına,değer mi ?
O,"Ölümsüz ahenk,o sonsuz saadet" !



karşılığı olmalı,bütün kötülüklerin.
Bura da ... dünya da !
Ama neyle ödenir ki,götürdükleri ?
Nedir kötülüklerin karşılıkları ?



Yalnızca,bir basit öç mü ?
Yalnızca,öcü ne yapayım ben ?
O öcün,canı cehenneme !



Öç,verebilecek mi ?
O masum yaşamları,geriye !



Suçlular,günahkarlar,
Cehenneme gidecekmiş,canavarlar !
Peki,ne yapacak Cehennem onları ?!
Geri getirecek mi ?
Mahvedilen,günahsız hayatları !



Çocukların ıstırapları,
Neyle karşılanacak,
O masum göz yaşları ?



Ne olduğunu anlamadan,
Niye olduğunu bilmeden ölmeleri,
Nasıl olacak,bunların ödemeleri ?!



Hak yerini buldu mu,her zaman ?!
Bu adaletsiz dünya da ... ne bileyim ?
Çocuklardan yana,çocuklar için,
İkilemler ve sorular içinde yüreğim.



İsyan değil bütün bunlar,"sonsuz ahengi" yaratana.
Atılmasın düşündüklerim,bir kenara,yabana.
Şükür ki inancım var Tanrı’ya,Yüce Yaratana.



Vicdani ve ahlaki,düşündüklerim söylediklerim,
Yalnızca adalet ... adalet,hep istediklerim.


Tuğal KÖSEMEN-31.08.2015