Yıllar nasıl geçti
Görmedim hiç bittiğini
Yine hazan mevsiminde
Ben seni beklerim
Boyut değiştirdi anılar
Kalmadı o eski inceliği
Boyun eğdik her söze
Gülmeyi unutturdu bize




Silkelendik bir kuş gibi
Sevdikçe bahar gelmedi
Görmedik yakınken umud
Dolaştırken gözlerimiz uzak iklimleri
Neydi ki bizi çağıran
Koşarken bilmedik yorgunluğu
Şimdi derin soluk alıp ah çekiyoruz
tırmanırken bu yüksek merdivenleri




Hadi git usul usul git
Geldiğin gibi sessiz
Kurduğumuz dünyanın içinde
İhtiyarladık herşeyden bi haberiz
Göğsünde uyuttuk onca yılı
Doydukmu ki kışı baharı yazı
Hele ki yaklaşınca bu sonbahar
Doğmuyor artık vaktinde güneş




Gel yine ol çocukluğuma eş
Lakin kaderimi baştan yaz
Avutmuyor artık beni kimsesizlik
Bu hayat yokuşu çıktığımız


Renk ustasına yenildim
Kaç bahar topladım
Kaç kitaptan kimbilir
Yeşilin kaç tonunu gördü gözlerim
Sevdim mi hiç sevildim mi bilmedim
Uzun sözcükler tırmanıyor merdivenleri
Mor çiçekler açmış kırlarda deve dikenleri
Gökyüzüne çizdiğimiz renklerin
Kaç yıl geçti üstünden kimbilir




Silme doldu gözyaşlarım sümbül dolu
Bahara merhaba diyen sarı nergizleri
Küs geçirdik tırnağımıza dişe geçirip
Kararan geceleri saymadım şu gurbetin çentiklerini



Öyle ağlıyorum ki
Bu yeni halimize
Hangi amaç uğruna
Devindiğini evrenin
Bilin ki keyif almıyorum
Bu batan gemide bulunmaktan
Geri gelsin ne olur o toz pembe düşlerim
Geri gelsin ne olur gökkuşağında renklerim..

Nurten Ak Aygen
24.08.2015