Aklımın bir köşesinde hiçliğim
Diğer yanımda ağır basıyor sevgisizliğim
Buz dağının görünmeyen yüzüyüm
Kopan her bir parça da erir giderim

Hayallerim hep böyle tavan mı yapacak
Düşlerimin erişilmez zirvesindeyim
Görmese de gözüm hiçbir şeyi
Tükeniyor bak yaşama gücüm

Alışmak çok zor sensizliğe
Nefes almak bile imkansız
Meğer ben sensiz bir hiçmişim
İsyan ediyorum böyle kadere

Kırıldı kalemim verildi hükmüm
Yargısız infaz edildim
Sürgünüm hüzün zindanlarına
Cezam müebbet

Güneş ışığı girmez odama
Gündüz mü gece mi belli değil
Yosun kokar odamın duvarları
Sigaramın biri yanar biri söner

Geçmek bilmez uykusuz geceler
Volta atmaktan sızlar ayaklarım
Acıtsa da prangalar canımı
Ağlamak çözüm değil dayanmalıyım

Yüreğimi dağlamış vurmuşum mühür
Gidişin oldu kopan kıyametim
Bilemezdim aşk acısının bu kadar dayanılmaz
Gecelerin uzun olduğunu

Yüreğimin isyanıdır iç çekişlerim
Gözyaşlarım aldatmasın seni
Limanda ki sevda gemisinin son yolcusu sendin
Koşar adım gidiyordun elinde valizin
Hadi koş geç kalma
Çalacak birazdan bizi ayıran siren sesi
Keşke gitmeseydin

Kalmadı kıyılarımda seni hatırlatan hiçbir şey
Her vuran dalgada silindi ayak izlerimiz
Harabeye dönmüş sığındığımız balıkçı kulubesi
Hayata dair bir yaşam belirtisi yok
Duyulmuyor artık martı sesleri
Ne uçurumlardı bizi ayrı koyan
Ne de mesafelerin uzaklığı
Yürek yüreğe olmadıktan sonra

Ben senli hayallerimden hala çıkamadım
Kulaklarımda çınlar sesin
Bir meltem esintisi saçlarımı okşar
İçtiğim beş çayında seni düşlerken
Seni sevmenin bir adı da özlemmiş ...


Refik
24 . 08 . 2015
İstanbul