Ala tavlı zeminde topuğum yarı ıslak
Sallantıyı baz alıp gözden ırakta pusmak
Dilini yutmak var ya, tastamam işte öyle
Hayattan kopmuş gibi susmak, susmak hep susmak


Unut şimdi öleyim unutulduğum yerde
Kapandı kapanacak ömrümdeki son perde
Bir an önce kalksın da üzerinden gaile
Huzura kanat takıp uçasın ilk seferde


Hadi çek tetiğini kaç kez ölür ki insan
Ne telâşa lüzum var ne merasime zaman
Yetip artarken bana hayatla mücadele
İste, yine ölürüm sarmışken başı duman


Son kez görmüşüm meğer o gülen gözlerini
Ilık bir akşamüstü gün kesince ferini
Eyleşmeden diyorsun git de bitsin bu çile
Ellerinle kapatıp kaşının üzerini


Hicranla gece gündüz olduysam haşır neşir
Yarım kalmışlık hissi doğurmasın bu şiir
Hangi sözcük dayanır içler acısı hâle
His marazı yüreğim görülüyorken hakir…



23/Ağustos/015/NÜS