Aslında hiç kimse kimsesiz değil
Bazıların’da vefa eksikliği var
Bundan sebeb doğuyor kimsesizlik
Yoksa herkes iki bireyden oluştu
İki kollu, iki bacaklı iki gözlü
Çoğuldur; umutlarla, yaşamak
Mutluluk asla tek kişilik olamaz
Toplumsal vakalar, inşa ediyor
Kimsesizlik terimi zihne işleniyor
Yalnızlık yazgılaşıp cereyan ediyor
Sonra bireysel gelişimciler çoğalıyor
Burdan da bir rant daha sağlanıyor
Peki ya buna sebeb olanlar nerde?
Gelişimci heyetler, buna odaklanmalı
Kişi veya kişileri bularak sorunun
Çıkış yerine kilitlenerek bireyleri eğitmeliler
Zaten yara almış olan zaatlar
Yalnızlığa ve kimsesizle metruk edilenler
Kendi derdi ile bireysellik terimini kavramış
Belki imkansızlık’tan veyahut yoksulluktan
Yolunu şaşırmış olabilir fakat..
Bu devletin stratejik, siyasi argumanı olmalı
Herşeyden kar güten mevkiler
Mevkisizliklerede örnek teşkil etmektedirler
Dolayısılıyla kimsesiz olanlara değil..
Yalnızlığa sebeb olan unsurlara fatura kesilmelidir
Devlet’in el birliği ile sosyal imkanlar sunulup
Önce bu tür zaatlar’a bireysel gelişim sağlanılmalı
Zira toplum ancak bu şekil geliştirilebilir

Saygılarımla
Turgay Parlakyıldız