Hani sen benim mor sümbülüm idin
Benden gayrısı haramdı yar tenine
Şimdi başka ellerde ne hallerdesin
Hani kalbinde ki, sancı’nın ilacı idim
Gurbetçi hayallerin gelincik kızıydın
Ne oldu da, yar ayrılık düştü talihe
Amorti yetmezmiydi güllük geçime
Yalancı sözlerin, pembe düşleri kalsın
Karanlık bile düşmezdi peşime
Yanımda sen varken azraili kovardım
Üstümüz’den geçer giderdi bulutlar
Hatırlarmısın amasra’da kırıktı şemsiye
Ve yağmur o esnada durdu üstümüzden
Şimdilerde yağmur dinmiyor o şehre
Şato’ya bir uğrardık alem hayran kalırdı
Aşkın filizlenmiş amber kokusuna
Şubat’ın ortasında başkaydı deniz
Ankara coşku içindeydi minnacıktı sevgimiz
Daha fazla büyütmekten korktuk
Çünkü alev fıçısıydı yüreklerimiz
Üstelik ikimizde mahsumduk
İkimizde derin yaralıydık
Sana merhem olup eridiğim aşikâr
Yar sen sar yaralarını kabulüm ben
Gülüşüne aşina olan yüreğimin hasreti
Sen mutlu ol razıyım ben yanmaya
Gaybı ufkuna kalbimi saldım
Gölgen olsun anılar kahkahanla kır geç
Yarinların coşkusu sende kalsın
Göktende olsa gelir haberin bana
Başka tenlerde duyduğun sıcaklık
Zerre kadar yüreğimin ateşi değil
Dilerim ki mevladan yaktığın gibi
Mutlulukta ebediyen seni yaksın

Turgay Parlakyıldız