Düşen zamandır
Yeni gündüz ve gecelere
Uzaklarda da olsak
Mesafeler de girse
Duyumsardık o özde sevgileri
Her daim yeni günlerde

Üzülen zaman değil sadece
Saatin bile sarkacı durmuş
Zaman durmuş
Sarkaç ortada değil artık
Ömrümün seferleri
Pusulasız
Duldasız bir yaşamdan ibaret
Savrulan kuru bir yapraktan
Ay ışığında yolunu bulmaya çalışan
Garip bir yolcusuyum

Hissedebiliyorum
İliklerime kadar üşüdüğümü
Damarlarımdaki kanın çekildiğini
Alnımın kırıştığını
Saçlarıma düşen aklar
Yüzüm ölü gibi artık
Çatışmaların ortasında kalan beynim
Ve
Yeniden
Yargısız infazlar

Dizlerim zangırdıyor
Bir saatin zembereği nasıl boşalıyorsa
Öyle işte
Başımın zonklamaları
Kulaklarımı çınlatıyor
Sol yanım
Çok acıyor artık

Keşkelerle
Eğerlerle
Ertelenmiş yaşamımda
Bir soluğa bakan gel gitlerimin
Son yudumlarındayım belki de
Gönlümün bütün melodileri sus pus olmuş
Duygularımı yitiriyorum
Bana kaybettiklerimi verseler
İnan umrumda değil artık

Gem vuramadığımız serzeniştir
Adı neyse onun işte
Çatlamaya son damgasını vurmuştur
Çatlatıyorsa yüreğini
Kanatıyorsa ciğerlerini
Bırak da çatlatsın bütün duvarlarını
İmkansızlıklar
Olumsuzluklar
Korkularının olduğunu
Kabullenemeyişin değil mi

Sana en vefalı dostlarımı söyleyeyim mi
Gam
Keder
Acı
Umutsuzluk
Ne varsa hepsi yanımda
Hiç yalnız bırakmadılar beni
Bana öyle iyi dost oldular ki
Onlar bana yaren
Akşamlarımı,sabahlarıma
Onlar
Kalbimi yıkar oldular

Gülüyorum artık
Anlamsızca
Amaçsızca
Karanlığın ortasında
Yolların ıssızlığında
Sabahların altılarında


Olsun

Karanlıklar sonsuza kadar da olsa
Üzerimi örten
Yollarımı kesen
Tek
Neden

Güneş doğacak
Eninde sonunda
Bir sabah
Sonsuza kadar uyurken
Benim için de doğacak...