Uzun sakallı adam
Sen ne zaman geçsen bu pencerenin altından
Maria’nın taşaklı radyosu çalar
Bu sessiz sahilde senin ayak izlerin
Sonsuz coşkunun boğazı gibi
Köpükle gelen dalgaların frekansında
Kederli şarkılar ve meydan okuyuşları

Çünkü çok koruk bozuldu kayalıklarda
Çıplak ayaklı kontesler geldiğinde
Eriyik bir şamdan gölgesinde
Çok çürük şira kokusu yayıldı yüzüme doğru
Işık eridi uzun örgülü dalgalarda

Ve bir çiy yaprağının alnında mutluluk ağır yük

Dünya yüzüne bırakılacak bir şey yok
Çokça leviathan’lar
Monarkların yağmaladığı ruhlar
Nefretten başka
Uzanacağımız bir güneş gölgesi bile yok.

..

Ve Maria’nın taşaklı radyosu titrek bir iğne cızırtısında
Rüzgârın önünde duran korsan bıyıklı adama bağırır

Kopuşu zordur denizlerin değil mi?
Bir köpük duyumsar
Savaşa koşanların babil bahçelerinde nasıl uyuduğunu

Fransız devrim şarkılarında görür
Yakılan meşaleli yollar
Köleler ve çığlıklar
Sövgü yağdıran yurttaşlar gibi
Atlayıp duvarlardan
Mezarların taş tavanlarına
Yalnız çanlar ve
Yalnız bahçelerin bağırdığını

Bir de köpekbalığı duyumsar

Göğün göğsünden kaç kez yıldırım çarptığında
Bin üveyik ağacının
On kez kolları kırılır
Her zehirli yılan öpüşlerinde
Ay intihar eder


Ve
Mayakovski’nin elleri bariton uluması
Çiçero’nun gözleri gemi güvertesinde yağmur dilenir

Bütün ülkeyi kuşatır ateşin ağzı
Kalkan toprağın karşısında
Onuru kuşatılmış mavi göl, ah mavi göl
Çatlayan bir taşın gözyaşına verir kendini
Yalvarılara biat eden ayçiçek tarlalarına
Dilsiz taş heykellere bakar
Ve akıtır kendini
Santiago’ya doğru

…

Ah Maria’nın taşaklı radyosu çalıyor dramatik
Sanki ben yokmuşum gibi
Sanki Yannis Ritsos var
Lord Byron
Ve Kavafis’in Beyrut meyhaneleri
Ve lanis’in mezarı var.