Sihirli bir el gibi dokunmak
Değiştirmek istiyorum herşeyi
Karanlık düşen çığlıklarıma
Eşlik etsin artık tebessümlerin
Bir yaprak gibi titriyor bak yüreğim
Çıkan her dolunayda
Med cezir yaşarım tükenirim
Beynime söz geçiremiyorum
Unut onu diyor çok üzdü seni
Ama duygularım ağır basıyor
Son noktayı koyamıyorum bir türlü
Hüzün dolu bakışların geliyor gözlerimin önüne
Oysa seni parantez içine alıp
Son noktayı koyup sonlandırdım sanıyordum
içimdeki fırtınaların ne farkı var kasırgalardan
Sensiz gecelerim çıkmaz sabaha
Üzerime düşer çiğ taneleri
Yanımda olsaydın ısıtsaydın üşüyen ellerimi
Haykırsaydın defalarca sevdiğini
Kesilirdi yerden ayaklarım arşa değerdi başım
Seni ne kadar çok sevdiğimi
Kısık bir sesle fısıldayabilseydim kulaklarına
Yaşadığın tüm üzüntüleri unuttururdum
Çıkarırdım seni hüzünlerin kol gezdiği karanlıklardan
Bekliyorum her gece yollarını gelirsin diye
Çıkacaksın sanki köşe başından
Arnavut kaldırımlarından duyulacak ayak seslerin
Seni ne çok özlediğimi bir bilsen
Yokluğundan utanır kıyama dururdu gece
Hasretim kadınsı kokuna sımsıcak nefesine
Gündüzle gece çoktan erdi vuslata
Gel de dindir içimdeki özlemleri
Ilgıt ılgıt rüzgar gibi essen yüreğime
Dokunuşunu hissetsem bedenimde
Yağmurun tenime değdiği gibi
Kendimi kaybetsem gözlerinin derinliğinde
Baksan gözlerimin içine görsen kendini
Söylesen beni ne çok sevdiğini
Huşu içinde dinlerdim bir dua gibi
Adını her andığımda hüzünlenirim
Ellerim dua da aminlerime karışır gözyaşlarım ...


Refik
12 . 08 . 2015
İstanbul