Gelmem gelemem dedim ama dayanamadım yine
Bak sana neler getirdim
Bir kucak laciverd deniz getirdim
Bir avuç dolusu aşk
Sabahadek o ısıttı beni senin sevgin
Aşkla geldim aşkınla geldim gelmeden edemedim
Basıp geçemezdim o koskoca maziden
Bak sana neler getirdim
Bir kadın silkeliyordu balkonundan
Durdum altında balkonun- bir çuval yıldızdı-sırtıma attım da geldim
Geceyi yalap yalap aydınlatan gördüğüm en gri hüzündü
Belki de sendin savaşa giderken bıraktığım yüzündü gördüğüm
Her köşe başında susuz bir kedi yaralı bir hayvan
Köprü altlarında çocuklar vardı
Akşamın darıydı çalamadım kapını
Gecenin ayazı vurdu sırtıma- sızladı içten içe kırbaç izleri
Bir izbe köşede sevginle ısınmaya çalıştım
Çalamadım kapını korkarsın diye gece yarısı
Sabah oldu uyandım- sabah kahvelerini içen kadınlar gördüm
Bir çocuğun elindeki simite imrendim- açtım yoksuldum
Yoksundum senden-evlerinin cumbalı pencerelerinden bakan
Gülümseyen acı dolu gözlerle bakanlar da vardı
Hiç biri benzemiyordu sana- oysa ki güzeldiler
Akşamdan kepenkleri kapanmış dükkanların açılmasını bekledim
Kurumuştu dilim damağım bir yudum suya muhtaçtım
Gel diyordun her mektubunda- bak işte geldim yorgun bir vücutla
Kesik bir bacakla-dağları deldim de geldim
Bir unutuş değildi gelmek istmemem-bak sana neler getirdim
Islak kaldırmlarımızın özlemlerini- Buse’nin kağıttan gemilerini
Kemal’in kurşun askerlerini-viran bahçemizdeki dalında kurumuş güllerimizin
Gülkurularını-reyhanların rayihalarını getirdim
Unutmamışsındır diye bir hazan bir bahar bir ilk yaz getirdim
Bir turuncu bir mavi iki entari aldım sana
İncik boncuk rugan ayakkabılar- bir ikindi üstünün cam kenarını
Şarkımızdan nağmeler getirdim- doğruysa eğer savaş bitmiş
Bir koca kamyonun şöför mahlini - bir gelin arabasının
Arka yazısını-siyah beyaz savaş fotoğraflarını
Elim kolum dolu dolu geldim-gel diyordun
Bir yorgun vücut bir kesik bacakla geldim- aç kapıyı al içeri beni
Uyandırma oğlumuzu-gel diyordun her mektubunda
İşte geldim aç kapıyı

Yüksel Nimet Apel