Ay’lı yıldız’lı
Geceden kalma hüzün
camlara sıvanıp kalacak
sonra yağmur yağacak
silecek hüznü kederiyle
kapımı ummadığım bir anda
ummadığım biri çalacak
yaz ortasında ve güpegündüz
bir başka gün
geceden kalma sevinci
cama vuran güneş kucaklayacak
sabah kapıyı ilk çalan sütçü
ardından armonikası ile
hüzün yüzlü bir adam geçecek
akşamdan süpürülmüş yerlere
Kederlerini bırakarak
kapıyı ilk çalan sütçü olacak
-babam hasta sütü ben getirdim diyecek
yüzüne yapıştırılmış hüznü ile oğul
akşama kadar beklesem de kimse
ne gelecek ne de hatırımı soracak
telefon çalacak
sevineceğim o diye
yanlış numara ben mi dedim
karşıdaki mi
bir başka gecenin telaşı
penceremin camlarında
ve kış gelmiş olacak
içerisi sıcak
pencere önlerinde kar
benimkinde üşümüş bir çift güvercin
ki
ebedi dostlarım onlar
ekmek dolabında onlar için kırıntılarım
geceden kalma kestane kokusu
yalnızlığın ordusu
orduda bir sevinç
savaş bitmiş barış gelmiş
afişler asılmış bütün pencerelerime
ay’lı yıldız’lı bayraklı

20/Mayıs/2009/Bodrum
Yüksel Nimet Apel