Anahtar Deliği
BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetle
Kendimi loş bir odanın serin
Kuytu bir köşesine kapatıyorum
Anahtar deliğinden bakıyorum sokağa
Onlarca ben ben ben ben

Aç aç aç aç aç aç aç diyorlar benler
Açma diyor iç sesim açmam açmam
Kalbim güm güm güm güm
Karnımsa zil çalıyor

Açığım diyorum zaten-Ne zaman kapattım ki
Anılara hayallere ve gönlümün
Tüm misafirhaneleri hep açık değil miydi

Benler yeniden bu kez çık-çık-çık çık diyorlar
Balkona çık Sardunya’lar açmış
Begonvil’ler boydan boya sarmış parmaklıkları
Bir yel gelip geçmiş yağmur çiselemiş
Arka bahçeye

Tam da hüznün girdabında
Çile tesbih tanelerini dizerken
İki damla yaş süzülüyor yanaklarımdan
Öyle mi diyorum her şey eskisi gibi mi

Korkak çığırtkan bir kuşun sesi
Henüz kulaklarımdan gitmeden
Karşı evin penceresindeki Papağan’ın
Cırtlak sesine aldırmıyorum

Habire evde yoklar evde yoklar diyor
Biraz sus biraz sus sus sus istiyorum

Nimet Yüksel Apel

22.Temmuz..2022..Bodrum

Yüksel Nimet Apel

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hikayesi:

Hikayesi: Papağan’larınıza başka şeyler öğretin diyorum hırsız girebilir.