Neresindeyim hayatın,
Hangi yıl hangi gün?
Ucundan tutup sıkı sıkı
Kan revan içerisinde
Son belleyip
Yine de izini sürdüğüm…
Kim bilir kaçıncı sayfa karaladığım,
Kim bilir kaçıncı söylence karalandığım…
Hangi edim kim bilir,
Tarafınca yaftalandığım.

Ekledim kalanları son bir gayretle,
Eksilen ne ise
Sakladım bir köşede.
Oyunbozan kaderin savurduğu son darbede
Soluklandım elden geldiğince.

Bölüşmekti düşen payıma,
Yetinmek lakin yetememek.
Kimsesizlik idi en can yakan
Yine de renk vermedi hiçbir yalan.
Döşedikçe zemini mısralarla
Umut ektiğim her bir söylence
Şu sefil faninin nazarında.
Umup kalmak himayesinde iken Tanrı’nın,
Yol bilip iz sürmek belki de
Mutlandıran çığlığı kadar bariz
Niyazında içimdeki saklı çocuğun.

Ama iyi ama kötü
Yeri geldi mi avaz avaz
Ha bir eksik ha bir fazla
Eksilttiğim üzünçler
Keşke bir köşede saklı kalsa.
Gün gelip de isyana bir serzeniş
An gelip dirayeti engin bir keşiş
Yeri geldi mi umut bellediğim uçuk pembe bir düş.
Ne sefil ne bedbin
Gizil bir kıvanç saklı biteviye
Yeni günü nimet bellediğim.