Zamanın göreceli sığınağında
Can çekişen saniyeler devrederken günden geceye
Yol bildiğim yolsuzluklarda duraksadığım
Zaman öbeklerinde ara sıra.
Sancılı bir devinimin son çığlığı ise
Duymaktan imtina ettiğim her bir imge
Çalıntı hayatların mizacında saklı
Umut bellediğim yine de.

Alıkoyamazken kendimi
Ölümün canhıraş telaşla
Uzanırken gölgesi karanlığın izdüşümü
Belki de sağaltan hüznü
Ve çalan yüreği her fısıltıda
Adımı dillendiren kırık bir hecede.
Örtündüğüm sis duvakları
Gelinliğin rengi neden isli demek yerine
Biçilmiş kefeni giydiğim
O melun ve devrik tümcelerin
Yalıtılmış sessizliğinde.

Tümleyemez oldum şu edilgen mizacı
Renk vermesem de boyarken gökyüzünü
Umut addettiğim o renge:
Adı bende saklı, sanı zaten kayıp
Şan şeref ise zimmetliyim ezelden
Dipsiz hüzne.
Ramak kalmıştı oysa mutluluk bellediğim
Telli duvaklı söz öbeklerine.

Huzursuz bir çığlığın rotasında ele verdim işte
Saklı dünyamı,
Sonsuzluğun çağrısında hüküm bildim bileli aşkı.
Çağıran satırlarda döşediğim boydan boya
O makamsız şarkıların,
Söylencesinde çerez olmamak adına
Kurda kuşa.

Mihrabı notasız bir güfte
Sarnıcı kırık nice imge
Ya sensizlik iken yakalandığım girdap
Koyulttum evreni
Yoldan çıkmış ritmik bir sancının
Sıra dışı yankısında ses olmak iken
Aslı astarı tüm niyazımın
Solmak idi gün kavuşmadan geceye.

Soyutlanmış nice fani
Kıymet bilmedi de ben miydim
Kıyamet habercisi o çalıntı sığıntı hele ki
Korunaklı dünyamın kırık kapısı
Geçit vermez iken, gelip geçen nice yolcu
Dost bildiğim nezdinde ahenksiz kımıltılar ile
Depreşen mizacı kadar çığırtkan bir aşkın
Duyulası yankısı seneler sonrasını.

Telaffuz edemediğim bir ömrün kim bilir
Kaçıncı rotası çark ederken dümen
Yine de bağlı ve saklı benlik
İnat edercesine savruk gönlün bitimsiz
Çağrısında meyledip de gelemezken o sona.
Efkârlı alabildiğine yine de sanır mısın ki
Vebali sadece benim boynuma.