Hani demiştin ya bana gecikti vuslatımız
Ben de demiştim kalksın aradaki engeller
İkisi de birbirine eş değil mi
Birinde hüzündür herşeyin rengi
Diğerinde özlemdir yüreği kaplayan

Sen dinlediğin şarkılara eşlik ediyorsun
Bense uzaklaşıp giden ayak seslerinin ritmine
Gitme ne olur kal desem
Gülümsemene dokunsam ısınır mı üşüyen ellerim
Ya da sen dokunsan gözyaşıma
Açar mı içimde solmaya yüz tutan çiçeklerim

Hadi gel beraber durduralım dünyayı
Dönsün dünya tersine
Vuslatın sevinciyle uçurayım seni
Sen hüznü boğ ellerinle
Ben cemre düşmüş bahar olayım
Sevda filizleri yeşersin içimizde

Bak o zaman kanadı kırık bu yürek
Nasıl titreyecek ellerinde
Bu sevdadan asla vazgeçmeyecek
Ben hasretinin yorgunluğunda kalayım
Ne ben senin gülümsemene dokunayım
Ne de sen gözyaşlarıma dokun ki
Bir daha ayrılmayalım

Kıralım ayağımızda ki prangaları
Açılsın gün yüzü görmeyen
Hüzün zindanlarının kapıları
Ayrılık uzak olsun bizden
Silelim geçmişin izlerini birlikte
Her günümüz yeni bir başlangıç
Aşkımızın adı kalıcı olsun ...


Refik
02 . 08 . 2015
İstanbul