İzmir’in üstü bulut sanki yağmur yağacak
Yar suratını asmış dersin çamura düşmüş
Nem kudurmuş eliyle gözlerimi boğacak
Şimdi anlıyorum ki mevsimler bana küsmüş
Dağlarda ki çiçekler birer birer soluyor
Bulutlar dolup dolup üstüme boşalıyor.




Ayaz yemiş yüreğim sahilleri dolaşır
Millet sıcak dedikçe içten içe üşürüm
Güneş durup dururken yalar yüzü bulaşır
Buz gibi bakışlarla kenara büzüşürüm
Sessiz köşe kalmamış Kordon dolmuş taşıyor
Sanki nefes alıyor kaldırımlar yaşıyor.



Sarhoşlar birer birer geçer gider yanımdan
Ne mutlu onlara ki sabah ayılacaklar
Ben hiç ayılamadım bıktırdı bu canımdan
Az yüz bulsa duygular şu an bayılacaklar
Giden yarin ardından buruk buruk bakarım
Zararını bilsem de bir sigara yakarım.



Derin derin çektiğim sigaranın dumanı
İçimi kavururken damlalar düşer gözden
Söndürür yavaş yavaş olmayacak gümanı
Zorlamak gereksizdi bir halt olmazdı bizden
Savaşın izlerini taşısa da içerim
Yıkıntılara inat şerefine içerim.




Ayvazım DENİZ