19
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
1107
Okunma
sen giderken
şiir duruyordu
baktığın yerde
ayaklarını alıp götürdün
sonra gövdeni
gözlerin kaldı
şiire dayanak
bir gül resmi
onu çizdim ömrümce
sayfanın bütün yüzüne
rahatlamak istedim
her önüme baktığımda
sayfamdaki fotoğraf değişmedi
ağarmadı saçları, yüzü kırışmadı
şiir kaldı hayata
adım attığım bir gedik oldu
yükselmesine izin verdiğim dağa
tırmanmama bir neden
sular indi dağdan güneş sarısı
yüzüm aydı
aşağıda ve yukarıda başka hayatlar vardı
şiirime çağırdım
geldiler
nelere neden oldun
anladın mı?
gözlerin daha sıcak bakıyor şimdi..
30. 07. 2015 / Nazik Gülünay
Cevap Yaz
