Cesaretim kalmamış
Bakamıyorum defolu aynalara,
Duvar diplerinde mavi bir sancı sevincim
Tuzlu bir heykelmiş hayat sürülerin yalandığı,
Şimdi bir intihar mevsimini prova ediyorum
Akbabaların gagasına düşmüş kanımın pırıltısında

Bir ağaç kuşlara balta uzatıyor hüzün ormanında
Bir maymun başına şapka takmış en yüksek dalda,
Bir kravat takmış boynuna fil gözlerinde bir gözlük miyop,
Bir karınca mayın döşüyor toprağa,
Kırk düşmanı uçurmak için havaya,
Kabuğundan kurtulmak isteyen bir kaplumbağa,
Marangoz dükkânını erken açmış bir zürafa arıyor
Evlerin önü hamama yakın farelerin,
Sırtlarına kese yapacak bir kedi arıyor.
Sürünmekten emekli olmuş yılanlar,
Plajda oturmuş nü resimleri yapıyor

Kuşlar seslerinin örgüsünden bir CD çıkarıyor
Davul zurna ile eşlik ediyor tembel ayılar,
Sabaha kaç var diyor bir gececil yarasa,
Güneşin doğmasından kuşkulanıyor.
Bir dağ kalkıp gidiyor yerinden
Dur diyor bir kurt sen dur ben gideyim,
Zor olur dağların yerinden hareket etmesi,

Kocaman bir bulut kaplıyor ormanın üstünü,
Mavi yıldırımlar imza atıyor yaşlı ağaçlara
Gergedanlar yorgun anarşist kesiliyor çamurun içinde
Bir timsah yavrusunu yemenin gözyaşlarını salıyor ırmağa
Saklambaç oynamayı bırakıyor bir balık hayra yorup düşlerini,
Her ne hikmetse aslanlar vejetaryenlik sınavlarına hazırlanıyor,
Kendini Beşiktaşlı zanneden bir zempra antraman yapmaya başlıyor
Aslanlarla sahra maçına.
Domuzların geçtiği yerden ısrarla geçmiyor tavus kuşları
Uzun bir kuraklık dönemini atlatamıyor kimileri,
Mavi bir sevinç kundaklanıyor yeşilin içinde
Gökyüzü karanlığın ortasında ürkek bir hayal,
Kubbesi yıkılmış mahzun bir camii.
Dağ kokularından nakil bekliyor kentler

Cesaretim kalmamış
Bakamıyorum baruttan yapılmış aynalara
Düşlere yolculuk telaşlı çocukların koynunda
Ufkumuzu şiirliyoruz İstanbul akşamlarında
Bir değirmen kuralım çamlıca sırtlarında
Her gece hüzün öğütelim ay ışığında.

LÜTFİ KİREÇCİ