Uzaklaşıyoruz insanın kıyısından
Fil ordusu yürürken damarlarından
Medine rüzgârlarının üşüdüğünü hissediyorum
Ve örümceklerin yuva yapmayı unuttuğunu
Mağara önlerinde,

Yaşlı gözleri bir ürpertiydi oysa filin
Bir kibrit kutusunda,
Zaten çakıl taşları üzerinde oturup
Helva yemeyi bırakmıştı çoktan firavun
Cehennem bulutlarını
Kentin üstüne miski amber diye çekmişlerdi hani
Bir düşe yaslanmışlardı
Silikon memeleri sarkık yataklarında eksilen kuşların
Saraylarında eşekleriyle birlikte ölü bulunmuşlardı
Yanardağın üzerlerini
Bir anda örttüğü koca sapıklar şehrinde.

Şimdi kavganın öznesi benim,
Kumrular çekilsin akşamın efkârından
Bir gün tersine de akar ya
Sabahın sığınaklarını yüzünde arayan Sakarya
Yorgun günün mahpuslarını kıralım
İhtilalleri tutup yakasından,
Son tebessüm dudaklarımızdan donmadan