Ölü kuşlar uzanmış artık düşlerime,
Faili meçhul cinayetler vurulmuş alnımın ortasına,
Çocukluğumdan kopup gelen bir cemre,
Düşecek yer ararken yüreğimde,
Zemheri düşüyor her mevsim
Suda kendini arayan balığın karnından,
Karanlık bir gökyüzüne

Ne yapacağımı bilmediğim bir gecede,
İmge kanatlarıyla girince şiirin içine
Bir yolculuk başlıyor meçhule,
Hayaletler kuşatıyor tüm korsan gemilerimi,
Yıldırımlar fotoğrafımı çekiyor sürgünlere,
Firari aklım bedenimden,
Ayrılmaya tevkif edilirken,
Bir gül daha dokunaklı olurdu elbet,
Ellerime vurulan kelepçeden

Kuşlar kafası koparılıp atılmış bir çuvala,
Bir çuval kuş döküyorlar yastık altıma,
Gecenin resmini ay şehlasıyla döküp tuvale,
Şiirlerde ver yansın edebiliyorum statükoya
Sonra oturup mavi eşofmanlarımı giyiyorum,
Geçip buzlu camın karşısına
Ram olup kabilin baltasındaki kana
Sıradanlığımızı sıra dışı etkinleştirmeye çalışıyorum

Kitap okumayı bıraktım kırlangıçlara,
Dün gece bir istiridye kaçırdım darağacının gölgesinden,
Bir cellât elma uzattı bana dedi cennet bahçesinden
Gri bir kartal uçup geldi göğsümün üstüne,
Çıkarıp yedi kalbimden kırmızı bir nar,
İçim har oldu, dilim lal,
Uzanamadım gökten düşen bir meteoru tutmaya
Yani böyle oturup gecenin damında,
Ay ışığı topluyoruz ağrıyan yanlarımıza

Şafağı beklerken,
Şafak kaçıp gidiyor elden,
Toplamış pılını pırtını güneş
Başka ellere mi gidiyor
Kar küreliyorlar yine üstümüze
Karlı bir hapishane sabahına uyanıyoruz,
İhtilal borazanları çalıyor radyolarda,
Üşüyoruz
Hava soğuk
Zulmün radarlarına takılıyor soluklarımız,
Zaman yüzümüzde kurumuş bir ırmak yatağı,
Gitgide zorlaşıyor kandilleri yakmak geceye,
Bir köstebek yol gösteriyor özgürlüğe,
Bir beyaz kuş uçuyor şimdi yalnızlığımızı çoğalttığımız aynalarda
Ağlamak için kan nakli yapıyorum gözlerime, bunu kimse bilmiyor
Kartondan kasabalar yapıyorum gökyüzüne günün hayaletinden
Biraz daha geciktirebilmek için belki çocukların gözlerinden mahpusları,
Belki biraz daha dinamit koyup havaya uçurmak,
Köprü altından geçen küçük dağları,