O gün onarılmaz bir yara açtı yüreğimde
Kılıçtan keskin, zehirden acı son sözlerin,
Bakışlarınla aydınlanırken zifiri karanlığını
Uykusuz geçen uzun zemheri gecelerimin.

Göğsüne yaslanıp uyumak bende bir tutkuydu
Dinlendirirdi ruhumu oysa, ipek tenine dokunmak
Gözlerimde uzun ve yorgun günlerin derin uykusu
Çözülmeyen dertlerim olsa da yumak, yumak.

Yüreğimde bir hançer hala o ahu gözlerin
Viraneye döndü bak sensiz geçen günlerim
Ne olurdu bir kerecik tutsaydı ellerimden ellerin
Gam yemezdim gayri, yanı başında düşüp ölsem.

Öksüzüm şimdi ömrümün son perdesinde bak
Ne acı sensiz kalıp böyle, soğuk düşlere sarılmak,
Hiçbir şey tat vermiyor, senden gayri şu dünyada
Ne bir güzele meyletmek ne düş kurup umutlanmak.

Ne olurdu sevgimin hatırına merhamete gelseydin
Gururunu ayaklarının altına alıp, bir kez bana gülseydin
Şükür ederdim inan ki kırk gün kırk gece yüce yaratana
Gam yemezdim elin elimde, gözüm gözünde ölseydim.