Kapanmış yüzüme bütün kapılar.
Kapı duvar ses yok.
Ağlamayı çare sanırdım ama nafile.
Giden gitmiştir artık.
Beklemek seni sesini duymak hayal.
İşte gidiyorum bırakıp her şeyi geride.
Umutlarım tükenirken bir bir.
Parçalara bölünmüş şimdi bu yürek.
Çaresi var mıdır bilemiyorum.
Acıkmış bir çocuk gibi ağlamak istiyorum bazen
Yapamıyorum nedense.
Aslında ne gitmeler çözer bu sessizliği.
Nede ağıtlar.
Beklemek her şeye rağmen sabırla.
Belki Seslenişini.
Belkide gülüşünü.
Acılar yaşanırken suskun gönüllerde.
Çığlıklar yükseldikçe duvarlar içinde.
Kim duyar diye kaygılanmam,mı.
Sesler duvardan duvara çarpıp dururken.
Bir rüzgar serinliğinde kulaklarımda sesin
Okşarken benliğimi sensizliğin de hayalin.
Uykularımın efendisi olan güzel.
Daha ne kadar sürer bu sensiz bekleyişlerim.
Giden gelir diye düğümleri çözmeye.
Şimdi çıkıp gelsen çözsen düğümleri bir bir.
Açsan kapanan kapıları yıksan duvarları.
Ben seni istiyorum hayallerini değil.

Mehmet DEMİR sk.