Mavi siyah çanta,
Tepesinde gizli isim kazılı siyah kurşun kalem,
Beyaz şapka...

Vakti geldi.
Göçebe yaşam tarzı
Bir ergeni uzaklara sürükledi.
Caddesinde geceleri,
Ak zambakların parladığı bir şehir
19 yıl yürünerek bitirilen sokaklar
Etti şairi esir.
Nasihatlerin
Kulaklarını paslandırdığı bir şair.
Sınıfta yalnız kaldığında
Tek dostu belki de tebeşir.

Gitme sırası bende
Sırtımdaki yosunlaşmış, telli yeşil defter şahidim.
Aklımdan geçen tüm kelimeleri kiraya verdim.
Dost bırakmadım ardımda
Karşıma aldım rüzgarı
Gitmek var kanımda,
Düpedüz ettim yolları.

Şehrin en uzak köşesini yürüyerek geçtim.
Şiir ektim her yere
Manzarası Topçam Dağları

Özleyeceğim anları:
İnsanları, kaçanları, kovalayanları, saklananları,
Oynananları, oynayanları...

İlkokulda yağ satarım bal satarım
Okul biter yazları simit, yağlı satarım
Merak ederim geçmişi,
Geleceğimi geçmişle tararım

Sakallarım varla yok arasında
Ayaklarım
Yaptığım kaçma girişimlerinde aşındı aslında.
Aşklarım başka başka olmasa da
Keşkelerim geleceğe bir başkaldırı doğrultusunda.

Kentlim, aykırı davranışlarıma aldırış etmedi.
Yazdığım şiirler tek bir kuruş etmedi.

Yetmedi insanların satırlarıma açtığı yaralar
Yamalarım
Doğduğum ve doyduğum yerdeki film şeridini
Yürüyerek tamamlarım...