14
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
1121
Okunma
Kul
Küçük dilini yutmuş
Ses yok geceden
Sonra uzun bir sessizlik
Gelen sesi dinliyor uzaklardan
Yıldız gülümsüyor
Uçuyor sabahlara doğru
Kıvılcım t/aşıyor
Tenceredeki buhardan
Sus her şey
Güzel ve ıssız
Gök çatlıyor
Yarılıyor kederinden
Düş çıçek açıyor
Peygamber gülünde
Bahçe kapısında ki
Demir parmaklıklardan
Sancılanıyor toprak
Hazımsızlıklardan
İçine aldığı zamansız
Ölümlerden
Küs yaşam çiçeği
Çentik yemiş beynine
Gidipte dönmediği
Çıkmaz sokaklardan
Gel dedi gece
Aç kollarını
Severim içinde
Sen olmayan hüzünleri
Ölüm çok yakında
Ense kökünde
Saf altın köstek sana
Şu pamuk ipliği
Gül!elle günle gelen
Düğün bayram
İçinden geçen fay hattı
Silip süpürür beyninde ki depremleri ..
Nurten Ak Aygen
20.07.2015
5.0
100% (24)