Sensizlik vururken gönül camıma
Yalnızlığı deştim dağladım anne
Yarasalar eşlik etti gamıma
Ben bu bayramda da ağladım anne
Şeker tutan eller gülücük saçtı
Dudağım utandı oradan kaçtı.



Senin elin uzak sevemez beni
Hasreti hasrete ekler gözlerim
Kim görmüş ateşsiz duman tüteni
Yangındı köz oldu şimdi sözlerim
Kuru gözlerimde yaş mı ararsın
Dur bekle hele sen hava kararsın.



Kapı kapı gezen çocuk olsaydım
Dursaydım kapında son durak diye
Kar mendil içinde para bulsaydım
Anneden evlada eski hediye
Sürseydim yüzüme elin terini
Başka koku almaz onun yerini.




Şimdi esen yele adını yazdım
Anne diyen dilim suskunca bekler
Bir mezar yanına elimle kazdım
Bak nefes sıklaşır zamansız tekler
Kalp denilen neki sensiz atmıyor
Yetim Ayşe sözü artık batmıyor.



Babam da el oldu yeni kadınla
Arada sırada beni dövüyor
Avunmak istesem senin adınla
Unut onu diyor hatta sövüyor
Urganı boynuma bağladım anne
Gözümün yaşıyla yağladım anne.




Ayvazım DENİZ