Ne kadar büyüsem, olgunda olsam,
Sen gönlümde ki pirimsin anne…

Sana şefkat gerek ,en güzel sevgi,
Sen cennetteki yerimsin anne …

Sıcacık gögsüne yaslanır başım;
Sen dualar yüklü serimsin anne…

Acılar kavurup yakarken beni,
Sen çınar gölgesi serinsin anne…

Tutunacak dalım,elim,yüreğim;
Her çaba önünde terimsin anne…

Bir damla gözyaşın cihana bedel,
Namusumu örten kirimsin anne…

Senin yüreğin dörde bölünür,
Sen benim sevgimde birimsin anne…

Yüce Mevla’dan sonraki sevgi,
Veysel’in aşkından birisin anne…

Resul’u Muhammet aşkından sonra,
Gönüllere taç serimsin anne…

Anne sevgisini görmek istersen,
Veysel karanide elimsin anne…

Gülüşler vardı sen gibi olmaz;
Her gülüş içinde sen varsın anne…

Senin her gülüşün içten yürekten,
Sen sevgi bağında bir gülsün anne…

Sensiz geçmiyor seneler günler,
Sen gönül mülkümde varımsın anne,…

Alın sizin olsun mal ,mülk ve servet;
Sevginle cihana bedelsin anne…

Dertlerin bahçesi bağrım kanarsa,
Sen sevginle ilaç merhemsin anne…

Geceleri böler acı rüyalar,
Sen ruhuma dolan güvensin anne…

Sen cennet köşkünde bir güzel melek,
Sen rabbimden sonra sevensin anne…

Nasırlı ellerini öpmeden gitme,
Beni cennetlerde göresin anne….

Bir kış günü ise ;bir veda varsa,
İçten içe yanan sevdamsın anne…

Annenin yüreği pekdir, sevgidir,
Sen vazgeçilmez bir davamsın anne….

Musa DOĞRUER(Teslimi)
11Nisan 2014.