Mutluysan
Bir lokmada bana ver heyben den derviş
Sen doymuş sun
Yollara
Yıllara,
Ve fani
Kabuğu kırılmamış hamlara


Bilemez,çözemezsin Arap saçı döngümü
Hatta,
Müneccim olsan okuyamazsın zihnimi
Öyle sıtkım sıyrıldı ki müşkül sorulara cevap aramaktan
Dualarım dahi aciz artık aminlerim den.


Bilmem ki
Anlıyor musun beni.
Aklımın ipleri kördüğüm
Akıllı delilerle uğraşmaktan...

Bıkkınlığın tezahürü
Sarmal olmuşken
Yaşamak nefesten ibaret gibi...



Yoruldum derviş
Hemde ölümü özleyecek kadar...
Ben arındıkça çirkefi kirletiyor dünyanın
Yüzüme bulaşıyor çamurdan gülüşler
Bıçak kesiği izi yüreğimi kanatıyor...

Bir yol göster
Kalpleri yüzünden okuyabildiğim
Bir adres tarif et...

Yok mu öyle bir yer
Sadece ruhumun dilediği bir ütopya mı düşlerim.
Bakma gözlerime zavallıymışım gibi
Keskin kararların arefesindeyim epeydir.

Bende gelirim o zaman ayak izinden
Arkama bakmadan karanlığa karışarak.
Tanrının sağ elinden
Senin sol elinden tutarak.

Dilek USTA