GÜLCE EDEBİYAT AKIMI
ŞİİR TÜRÜ:BULUŞMA NEDİR?

1-HECE-SERBEST Tartışma ve kavgalarına son veren bir şiir türüdür.
2-Hece vezni ile serbesti, bir şiir bünyesinde buluşturmaktadır.
3-Oluşumu şöyledir:
-------------------
-------------------
-------------------
-------------------(Dörtlük: hece vezniyle yazılmış)
............
................................................
..............................
............
......................(Serbest mısralar-mısra sayısı şairin isteğine bağlıdır.)

Yani;
-(Hece vezniyle yazılmış dörtlük)
-(Serbest mısralar)
VEYA BUNUN TERSİ DE OLABİLİR
-(Serbest mısralar)
-(Hece veniyle yazılmış dörtlük)

4-Hece vezniyle yazılmış dörtlük’ ün kafiye yapısı, hece sayısı, kalıbı tamamen şairin isteğine bağlıdır. Şair dilerse Hece ile yazılacak bölümü dörtlük değil, beşlik, altılık mısralardan veya değişik hece türleri ile de oluşturabilir. Yeter ki, hece-serbest buluşmasını gerçekleştirsin. Adı gibi BULUŞMA olsun.

5-Şiirin uzunluk, kısalık durumları tamamen şairin isteğine bağlıdır. BULUŞMA ŞİİR TÜRÜ şairimiz Harun YİĞİT ve Mustafa CEYLAN tarafından önerilmiştir.

ÖRNEK ŞİİRLER

Dilara Buzul Gece (Gülce-Buluşma)


Buzul gece, ay ışır, yoksun ya, ben üşürüm
Isınayım ne olur, ses ver de şarkılara.
Taş suskunu bir zaman, hep seni düşünürüm
Yalnızlığım zemheri, gel artık, gel Dilara!
Ay ışır, buzul gece, yoksun ya, ben üşürüm.
..............................................Isıtmak için
...........Gece mavisi sessizliğimi
...Nefesinle:
Sularda yakamozu çalkalayıp çık da gel
Yıldızların avcuna gurbetini yık da gel!


Bir kabirden farksızım, taşım noksan başımda
Çıldırtan kahkahanla, yanımdan geç, kalkayım.
Dalı kopan selvinin acısı göz yaşımda
Mecnunlar zincirine eklenen son halkayım
Farksızım bir kabirden, taşım noksan başımda.



Salkım salkım buz tuttu saçakları gönlümün
Bilmiyorum, yaktığım bu kaçıncı sigara
Son dansına az kaldı Azrail’le ömrümün
Gittiğin günden beri korkuyorum Dilara
Buz tuttu salkım salkım saçakları gönlümün.
...............................................Silmek için
.......................Öte dünya aklığımı
...Kadifemsi sesinle:
Aşkımızı mahveden ayrılıktan bık da gel
Takvimlere kurşunu peşpeşine sık da gel!


Kan damlıyor beynime, gülistanda gül gibi
Kapanmaz yaralarım, kemiklerim sızlıyor
Gülünden koparılmış yuvasız bülbül gibi
Şekilsiz hayâletler sanki beni izliyor
Beynime kan damlıyor, gülistanda gül gibi.



Karanlık odalarım, kör oldum ışıksızım
Ellerinle açıver perdeleri bir ara
Uzadı sakallarım, nasıl yakışıksızım
Çıkamam sokaklara, perişanım Dilara
Odalarım karanlık, kör oldum ışıksızım.
....................................Süpürmek için
.............Zindan karası ağrımı
....Gözbebeklerinle:
Sevdamızın mumunu yüreğine yak da gel,
Işığınla içime, çağıl çağıl ak da gel.


Zifiri kumsal ruhum, dalgam sahili döver
Dağlar döksem denize, işim böyle düzelmez.
Zülüflerin göğsüne değdikçe seni över
Gerdanının kokusu rüzgârla bile gelmez
Ruhum zifiri kumsal, dalgam sahili döver.



Düşmanım aynalara, her zaman meşgul musun?
Aklına gelmez miyim, telefon et, bir ara!
İnsaf et, acı bana, sen de Allah kulusun!
Çevir bakışlarını Ceylan’ına Dilara
Aynalara düşmanım, her zaman meşgul musun?
.......................Güldürmek için
.................Deli yağmurlara gebe bulut kuşlarımı
.............Benim için
.........Son kez olsun
....Baharı giyin kirpiklerinle
Çağla yeşil küpeni kulağına tak da gel,
Gene de son bir defa aynalara bak da gel...


Mustafa Ceylan


Yolcunun Türküsü(Gülce-Buluşma)


…………………..Dünya denen köhneden bir istasyon
…………………..Bu istasyonun çağ yorgunu yolcusuyum ben,
…………………..Anamın türkülerinden düştüğüm günden beri
…………………..Seni sormaktayım seni
…………………..Gidip gelen trenlerden…

Üçüncü mevkide garip yolcuyum
Acıya tütünler sarıyorum ben.
Gönül treniyle çıkmışım yola
Senden gelip sana varıyorum ben.

İçimin dehlizi çığlık çığlık mor
Gözlerim yağmurda, yüreğim akkor
Ayrılık ne demek, onu bana sor? !
Hasret hamurunu karıyorum ben.

Pınar başlarında özlemin serçe
Ruhum mengenede ateşten pençe
Çıldırmış olmalı takvimler bence
Aynalarda seni arıyorum ben.

Aşkın zindanında son tutukluyum
Noktada sonsuzum, çöllerde kumum
Sen, başlar üstünde gezen bulutum
Dağları ortadan yarıyorum ben.

Sana varmak sana, kavuşmak sana
Bütün emelimdir yâr anlasana,
Göklerde ne varsa alıp sırtına
Kutsal bir yük diye sarıyorum ben.

Ferhat ne ki, Mecnun da kim
Gördüğünde beni
Anlarsın aşkın ne yaman olduğunu,
Anlar da gelecek yüzyıllara taşırsın roman edip
Sana olan olan sevdamı…

Sizin oralarda bağ bozumlarında
Erik dallarından asmalara kanat çırpan
Yetim serçeler var gördün mü hiç?
Onların hüznünü yaşarsın boynu bükük…
Görüp de sevdiğinde beni.

Sizin oralarda
Boz toprağa yapışmış, kuruyan bir çotuktum
Yaprağımın her biri ha düştü ha düşecek.
İçi boş bulutlara özlem duyar bakardım
Yoldan geçen her yolcu çilemi kamçılardı
Mâzideki günleri ateşimle yakardım
İnlerdim “Su! ..Su! ..” diye
……………………..Öleceğimden korktum,
Başkent bahçelerine düşüverdi ansızın
Gecenin bir yerinde kara üzüm gözlerin
Taşıdım özsuyumu kökten dala yaprağa
Bilmezsin bu sevdayı öyle anlamlı derin…

Öyle anlamlı ve öylesine derin sevdamın
Ateş topuyla açılan hasret ateşi kuyusundayım
Köhne bir trende üçüncü mevkide
Sessizliğimin korkunç gürültüsünde
Sarıyor yaramı, sarıyor titreyen ellerin…

Mustafa Ceylan


HER İNSAN ve BEN(Gülce-Buluşma)

Her insan, her insan birazcık deli
Ben sana deliyim, hem de zırdeli.
Hep seni görürüm ne yana baksam
Hep seni ararım gittin gideli...
Gittin gideli ne haldeyim,
Sorsan bir, arasan bir; ne olur...?
..............Hasret dağlarının Ferhatıyım
...........................Tek sana, tek sana sevdalıyım...

Her insan, her insan birazcık aşık
Ben sevdanı saran çılgın sarmaşık.
Yıktım duvarları, bahçeyi, çiti
Bu sebep yüzünden başım dolaşık...
Işık...
......Işık...
..........Işık...
...........Sonsuzluk türküm, bitmeyen ışık....
Yoksun işte, yoksun yanımda, canevimde
Özledim nefesini, sesini
....................Dava açtım mevsimlere
.......................Kışların kapısındayım
....................................Firardayım....

Her insan, her insan düşkün paraya
Ben sana düşkünüm, bak şu yaraya
Olmazsa derdime derman gözlerin
Döner deli gönlüm yıkık saraya...
Varlık sen, yokluk yine sen
Ötesi sadece boşluk,
.................Yosun gözlerinle bir bak istersen...
.....................Acılarımla başbaşayım;
...........................Işık* hızıyla sana koşayım
..................................................’Gel! ’ dersen...

Her insan doğduysa, mutlak ölecek
Ölsem sevdan ile kim ne bilecek..?
Kırıp aynaları, durgun suya bak
Gözlerin benimle orda gülecek...
Gülüm,
..........Gülüm...
...................Gülüm...
..............Ve sana kavuşmaksa ölüm
......................Dünden razıyım her şeye, hazırım inan..!
.............................Gece yarısında suya indiğinde bir ceylan
.................................Mor menekşe buselerle avuçlarına
....................................Avuçlarına düşeyim; mutlu olurum o an...
.............................................Bitsin bu zulüm,
................................................................Gülüm,
....................................................................Gülüm...
...........................................................................Gülüm...


Mustafa CEYLAN
10 / 11. Ocak. 2006