---’Can Kardeşim AsiÇiçek’e Saygılarımla...---

Bilir misin gecelerin koynunda
Bir çeşme var, akar akar, hep akar...
Erenlerin, kitapların içinde
Bir çeşme var, akar akar, hep akar...

Gece gündüz dost yolunda eğleşen
Kuşlar ile, yolcularla söyleşen
Bayram günü yetimlerle ağlaşan
Bir çeşme var, akar akar, hep akar...

Düşüvermiş dertlilerin derdine
Dertlerimi zevk edinmiş kendine
Asırlardır sevenlerin gönlüne
Bir çeşme var, akar akar, hep akar...

Bilir misin suladığı ağacı?
Yaprakları, çiçekleri duacı...
Yüreğimden sana doğru ey bacı
Bir çeşme var, akar akar, hep akar...

Ufukların yangınını söndüren
Yanlış yoldan yolcuları döndüren
Bulutları çekip çekip indiren
Bir çeşme var, akar akar, hep akar...

İşittim de çölün-gülün sesini
Sevinçimden göğe attım fesimi;
Hikmet ile dolduracak tasımı
Bir çeşme var, akar akar, hep akar...

’Hayırlıdır alan elden veren el’
Gariplerin rüyâsına giren el,
Susuz kalma sevdiceğim durma gel
Bir çeşme var, akar akar, hep akar...

Bilir misin bulutları, buharı?
Her çeşmenin gök yüzünde baharı,
Sağa, sola, aşağı ve yukarı
Bir çeşme var, akar akar, hep akar...

Mustafa Ceylan