1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
650
Okunma
Ben bir taksi kendimi taşıdıklarıma soruyorum.
Yaşlandıkça, bazı şeyleri daha da koruyorum,
Hileli adımlardan gözlerini soyulmuş tut.
Bir kaç ay depresif uyku eksikliğini unut
Kalp midede battı paradan hayallere asılı mandallar.
Parke taşlarda eridi karanlıkta çürütülmüş vandallar.
Hibrit endişe dudaklarda samimiyeti ardından vurmak,
Büyük çıkmaz yanlış parkta ağaç olmak, kurumak…
Son, yaşamda yaşam değil kin hücreler de soluyor
Pastel adam renk dışında işte ölümde ölüm ölüyor.
Ve ben gece son dördün yıldızlara doldum.
Sadece sevgi koktum, küreler kıvrımlarıma devşirdi
Ayaklarım gök kubbe, samanyolum dervişti …
pAlto
5.0
100% (2)
Cevap Yaz