Saatler güne küs, aylar haftaya
Yılım talan oldu, sen yoksun diye
Ruhum bedene küs, döndüm mevtaya
Halim duman oldu, sen yoksun diye

Havadan, sudan da fazla lazımdın
Canımdan parçaydın, alın yazımdın
Felek aynasında gülen yüzümdün
Zulüm harman oldu, sen yoksun diye

Bağban bağa küstü, güller isyanda
Açmadan goncası, soldu her yanda
Acırdın halimi, görseydin tanda
Elim umman oldu, sen yoksun diye

Kalbimde zelzele görmemiş fay yok
Gündüzüm güneşsiz, gecemde ay yok
Sevgi deryasından yüzüme pay yok
Selim yaman oldu, sen yoksun diye

Elemin ölümden zor gelir oldu
Her nefes cismime ar gelir oldu
Koskoca kâinat dar gelir oldu
İlim zindan oldu, sen yoksun diye

Ecel yoksun diye kırk takla atar
Gel artık bekletme işkence yeter
Ak tığın mermerde karanfil biter
Yolum al-kan oldu, sen yoksun diye

Sellerin içinde magmalar yandı
Kanım pıhtılaştı gözlerim dondu
Delibal sen diye deliye döndü
Külüm volkan oldu, sen yoksun diye

Celil ÇINKIR - DELİBAL