6
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
2564
Okunma

Her ölüm, yeniden doğuşu saklar içinde...
Adettendir dar ağacında son dilek sorulur
Papatyalara sorulmadı oysa
Dilde kalmazdı sözler tutulur
Güvercinler haksızlıkta vuruldu oysa.
Uçurum kenarı kabus yazmak akbabalara
Zemheride ölüm kaldı papatyalara
Sessiz çığlıklara sığındı martılar
Dalgalara sarılacaktı oysa.
Yıldızlar vurdu
Deniz gözlü çocukları masumiyetinden
Zaman sustu!
Deniz yanmazdı; yandı
Güneş sönmezdi; söndü
Ölüm gülmezdi; güldü
Şimdi dokunma yağmurlara ,ruhuma yağsın
Dokunma toprağıma, kokusu dua olup arşa varsın
Papatyaların hatırına
Kefenli türküler sakladım sol yanıma
Bırak ecel olup, yaram sarsın.
5.0
100% (11)