ne sıradan birisin benim için
ne de sevgimi göz ardı edecek körüm
hatalarını malzeme yapacak biri de değilim
gözlerinden akan yaşlar katilim olsun
acı söz söyleyen dilin de şahidin
ilk sözü sen al aşk mahkemesinde
dök eteğindeki taşları acıtsa da canımı
biliyorum ağır olacak suçlamaların
söyle hiç sızlamayacak mı yüreğin
etkileyeceksin belki de herkesi sözlerinle
iki damla gözyaşı döktüğünde
bir sessizlik kaplayacak soru işaretleriyle
sıra gelmiyor kendimi ifadeye
evet suçluyum biliyorum taparcasına sevdim seni
ben sana iki göz değil
yüreğimi verdim bilmez misin
karşılıksız çıkarsız beklentisiz
hadi koy elini vicdanına eğer varsa
kimsenin etkisinde kalmadan
vereceğin ceza ölüm bile olsa
ayrılığı kaldırmaz biçare yüreğim
ben zaten sensiz yaşamıyorum ki
kırın artık kalemi dürün defterimi
son arzun nedir diye de sormayın
çekin altımdan durduğum tabureyi
suçu bende değil
onun gözlerinde arayın ...


Refik
03 . 07 . 2015
İstanbul