Ve dilimin ahraz yanında sancılar
Sevdiğim onca ahenkli söz durur lügatimde
Sır gibi ifşa edemediğim gönlümün manileri

Aşkın esareti gibi gecenin sessizliğinde endişe
Lâl şarkıları gözlerinden okurdum akşamın tenhasında
Yaz(a)madığım ne varsa sol döşümün çeperinde asılı
Leb namem olduğun gün şiir dedim nesir dedim yalnızlığıma

Düşlenmiş ve yaşanmamış bir hikâyenin rolünden ç/aldım
Yağmur damlası gibi serinleten sözlerini
Garip bir efsanenin serüvenini s/a(yı)klıyorum
Say ki; tercümanı olduğum gözlerinin arafındayım
Başıbozuk dolaşırım sayfaların zay suretinde

İşgal edilmiş can yurdumda köhnemiş bir acı
Yalnızlığın çilesine alıştım sen diyorum yokluğuna
Yoksul bir dilenciyim şimdi âleme avuç açan
Var dilimin derdini sen söyle

Islah edilmiş dualarımda ilahi bir esinti üflüyor İsrafil
Zamanın amansız kavgasıdır ömrümün hazanı
Hangi şiire astım hangi nesirde unuttum bilmiyorum adını
Ey canan canımın yitik sevdası tan vaktinde hüzün seli yağar
Ayandır kırılan aynalarda suretim bin parça
Söyleyecek nem kaldı susarken sükûtu nam edinmiş şiirler

Nuray AYHAN…