Huzurum yok son günlerde
Alıp başımı kaybolmak istiyorum
Nefeslerim yırtarak acıtıyor ruhumu
Dünya gailesinden kurtulmak istiyorum...

Her yönden kıskaca alınmışım ki
Maddiyatın cenderesi hep sıkıyor ruhumu
Kesilip biçilmiş bir çınar misaliyim
Yarınlarım karanlık bulamayacağım yolumu...

Son vermek zor değil nefesimize
Günahına düşmekten utanıyorum
Vedalar bir gün gelip unutulacak
Ben yüreklerden bile kaybolmak istiyorum...

Anlamsız bir savaşın mağlubu oldum
Gündüzlerim bile hep gece oldu
Duyarsanız yakın zamanda yokluğumu
Dersiniz; "bu acunda bir Metin yaşıyordu"...

Kırılıp kalır insanın kolu kanadı
Mutluluk için olur yaşamanın inadı
Artık tenim öldü, ruhum kanadı
Yarınlarım karanlık; felek beni sınadı...

İyiniyet, insanlık bir köşede kıvrılmış
Mutluluğa hasret yüreklere kasvetler çökmüş
Her sabaha yeni bir başlangıç derken
Saatler benim için erkenden ölmüş...

Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON