gel...
gel artık ne olur eski günlerine...
sana doyasıya sarılırken sıcaklığını istiyor tenim
buz gibi bakışların ardında ağlıyor
ağlıyor bak; sana hasret kalan hislerim...

gel...
gel artık eski günlerine ne olur...
yanaklarında dişlerimi gezdirmek istiyorum şakacıktan
dişlerim bile hasret lezzetine yanaklarının
ağlıyor bak; sana hasret kalan hislerim...

gel...
gel artık gül kokulu günlerine ne olur...
ellerini öperken yüreğini koklamak istiyor ruhum
anlamsız bakışlarında kahroluyorum
ağlıyor bak; sana hasret kalan hislerim...

gel...
gel artık dua dolu dilinle dünlerimden ne olur...
kulaklarımda canlı canlı titresin nefeslerin
duyamıyorum şimdi cennet kokulu sesini
ağlıyor bak; sana hasret kalan hislerim...

gel...
gel artık kahrolası hastalığın pençelerinden...
sevginin en sıcağını akıt yanaklarıma yüreğinden
bir kırlangıç gibi kon avuçlarıma
yavaş yavaş eriyişinden; can tutmuyor dizlerim...

Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON

NOT: Alzheimer pençesine düşen canım anneme...